ψυχοδαΐκτης: Difference between revisions
From LSJ
τὸν τεθνηκότα μὴ κακολογεῖν → do not speak ill of the dead, speak no ill of the dead (Chilon the Spartan)
(Bailly1_5) |
(47c) |
||
| Line 7: | Line 7: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ου;<br /><i>adj. m.</i><br />qui déchire l’âme.<br />'''Étymologie:''' [[ψυχή]], [[δαΐζω]]. | |btext=ου;<br /><i>adj. m.</i><br />qui déchire l’âme.<br />'''Étymologie:''' [[ψυχή]], [[δαΐζω]]. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=ὁ, Α<br />(ως [[προσωνυμία]] του Βάκχου) αυτός που καταστρέφει την [[ψυχή]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[ψυχή]] <span style="color: red;">+</span> [[δαϊκτής]] (<span style="color: red;"><</span> <i>δαΐζω</i> «[[κατακόπτω]], [[φονεύω]]»)]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 06:29, 29 September 2017
German (Pape)
[Seite 1404] ὁ, die Seele zerstörend, tödtend, Bacchus, Hymn. (IX, 524).
Greek (Liddell-Scott)
ψῡχοδαΐκτης: -ου, ὁ, ὁ καταστρέφων ἢ φονεύων τὴν ψυχήν, Ἀνθ. Π. 9. 524.
French (Bailly abrégé)
ου;
adj. m.
qui déchire l’âme.
Étymologie: ψυχή, δαΐζω.
Greek Monolingual
ὁ, Α
(ως προσωνυμία του Βάκχου) αυτός που καταστρέφει την ψυχή.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ψυχή + δαϊκτής (< δαΐζω «κατακόπτω, φονεύω»)].
