inanimus: Difference between revisions

From LSJ

Ὡς χαρίεν ἔστ' ἄνθρωπος, ἂν ἄνθρωπος ᾖ → Res est homo peramoena, quum vere est homo → Wie voller Anmut ist ein Mensch, der wirklich Mensch

Menander, Monostichoi, 562
(6_8)
 
(D_4)
Line 1: Line 1:
{{Lewis
{{Lewis
|lshtext=<b>ĭnănĭmus</b>: a, um, adj. 2. in-[[animus]],<br /><b>I</b> [[lifeless]], [[inanimate]] ([[class]].; cf. Madv. ad Cic. Fin. p. 534): cum [[inter]] inanimum et [[animal]] hoc [[maxime]] intersit, [[quod]] inanimum [[nihil]] agit, [[animal]] agit aliquid, Cic. Ac. 2, 12, 37; cf.: inanimum est omne, [[quod]] pulsu agitatur [[externo]]; [[quod]] [[autem]] est [[animal]], id motu cietur interiore et suo, id. Tusc. 1, 23, 54: cujusque generis vel inanimi vel animantis [[origo]], id. ib. 5, 24, 69; id. Rep. 6, 26: res (opp. quodque [[animal]]), id. Div. 2, 47, 98: [[natura]], id. N. D. 2, 30, 76: muta [[atque]] inanima, id. Verr. 2, 5, 67, § 171; so [[with]] muta, id. N. D. 1, 14, 36; Tac. A. 4, 69 fin.: omnes res, animantes et inanimae, Auct. Her. 4, 48, 61; 4, 53, 66; cf.: ex mutis animalibus aut [[inanimis]], Quint. 5, 3, 23: satiati caede animantium, quae inanima erant, etc., Liv. 41, 18, 4.
|lshtext=<b>ĭnănĭmus</b>: a, um, adj. 2. in-[[animus]],<br /><b>I</b> [[lifeless]], [[inanimate]] ([[class]].; cf. Madv. ad Cic. Fin. p. 534): cum [[inter]] inanimum et [[animal]] hoc [[maxime]] intersit, [[quod]] inanimum [[nihil]] agit, [[animal]] agit aliquid, Cic. Ac. 2, 12, 37; cf.: inanimum est omne, [[quod]] pulsu agitatur [[externo]]; [[quod]] [[autem]] est [[animal]], id motu cietur interiore et suo, id. Tusc. 1, 23, 54: cujusque generis vel inanimi vel animantis [[origo]], id. ib. 5, 24, 69; id. Rep. 6, 26: res (opp. quodque [[animal]]), id. Div. 2, 47, 98: [[natura]], id. N. D. 2, 30, 76: muta [[atque]] inanima, id. Verr. 2, 5, 67, § 171; so [[with]] muta, id. N. D. 1, 14, 36; Tac. A. 4, 69 fin.: omnes res, animantes et inanimae, Auct. Her. 4, 48, 61; 4, 53, 66; cf.: ex mutis animalibus aut [[inanimis]], Quint. 5, 3, 23: satiati caede animantium, quae inanima erant, etc., Liv. 41, 18, 4.
}}
{{Gaffiot
|gf=<b>ĭnănĭmus</b>,¹³ a, um (in, [[anima]]), inanimé : Cic. Ac. 2, 37 ; Rep. 6, 26 ; Nat. 2, 76 ; Verr. 2, 5, 171 ; Liv. 41, 18, 4.
}}
}}

Revision as of 06:56, 14 August 2017

Latin > English (Lewis & Short)

ĭnănĭmus: a, um, adj. 2. in-animus,
I lifeless, inanimate (class.; cf. Madv. ad Cic. Fin. p. 534): cum inter inanimum et animal hoc maxime intersit, quod inanimum nihil agit, animal agit aliquid, Cic. Ac. 2, 12, 37; cf.: inanimum est omne, quod pulsu agitatur externo; quod autem est animal, id motu cietur interiore et suo, id. Tusc. 1, 23, 54: cujusque generis vel inanimi vel animantis origo, id. ib. 5, 24, 69; id. Rep. 6, 26: res (opp. quodque animal), id. Div. 2, 47, 98: natura, id. N. D. 2, 30, 76: muta atque inanima, id. Verr. 2, 5, 67, § 171; so with muta, id. N. D. 1, 14, 36; Tac. A. 4, 69 fin.: omnes res, animantes et inanimae, Auct. Her. 4, 48, 61; 4, 53, 66; cf.: ex mutis animalibus aut inanimis, Quint. 5, 3, 23: satiati caede animantium, quae inanima erant, etc., Liv. 41, 18, 4.

Latin > French (Gaffiot 2016)

ĭnănĭmus,¹³ a, um (in, anima), inanimé : Cic. Ac. 2, 37 ; Rep. 6, 26 ; Nat. 2, 76 ; Verr. 2, 5, 171 ; Liv. 41, 18, 4.