Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

usurpatio: Difference between revisions

From LSJ
Sophocles, Antigone, 781
(6_17)
 
(D_9)
Line 1: Line 1:
{{Lewis
{{Lewis
|lshtext=<b>ūsurpātĭo</b>: ōnis, f. id.,<br /><b>I</b> a [[taking]] [[into]] [[use]], a [[making]] [[use]], using, [[use]] of a [[thing]] (cf. [[usus]]).<br /><b>I</b> In gen.: [[usurpatio]] et [[renovatio]] doctrinae, Cic. Brut. 71, 250: civitatis, id. Verr. 2, 5, 64, § 166: vocis, Liv. 27, 19, 5: superba nominis, Plin. 33, 2, 7, § 31: vetustatis, Cic. Agr. 2, 12, 31: itineris insoliti, the [[undertaking]] of a [[journey]] so [[uncommon]], Liv. 41, 23, 14: bonae mentis, [[enjoyment]], [[possession]], Val. Max. 4, 4, 1.—<br /><b>II</b> In partic., in jurid. lang.,<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>A</b> A seizing or using [[unlawfully]], [[usurpation]]: qui sanctitatem baptismatis illicitā usurpatione geminaverit, Cod. Just. 1, 6, 1: per vim et usurpationem vindicare ac [[tenere]] aliquid, ib. 1, 4, 6.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>B</b> A using by [[another]] [[party]], whereby a [[prescription]] or usucaption is interrupted: [[usurpatio]] est usucapionis [[interruptio]], Dig. 41, 3, 2.
|lshtext=<b>ūsurpātĭo</b>: ōnis, f. id.,<br /><b>I</b> a [[taking]] [[into]] [[use]], a [[making]] [[use]], using, [[use]] of a [[thing]] (cf. [[usus]]).<br /><b>I</b> In gen.: [[usurpatio]] et [[renovatio]] doctrinae, Cic. Brut. 71, 250: civitatis, id. Verr. 2, 5, 64, § 166: vocis, Liv. 27, 19, 5: superba nominis, Plin. 33, 2, 7, § 31: vetustatis, Cic. Agr. 2, 12, 31: itineris insoliti, the [[undertaking]] of a [[journey]] so [[uncommon]], Liv. 41, 23, 14: bonae mentis, [[enjoyment]], [[possession]], Val. Max. 4, 4, 1.—<br /><b>II</b> In partic., in jurid. lang.,<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>A</b> A seizing or using [[unlawfully]], [[usurpation]]: qui sanctitatem baptismatis illicitā usurpatione geminaverit, Cod. Just. 1, 6, 1: per vim et usurpationem vindicare ac [[tenere]] aliquid, ib. 1, 4, 6.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>B</b> A using by [[another]] [[party]], whereby a [[prescription]] or usucaption is interrupted: [[usurpatio]] est usucapionis [[interruptio]], Dig. 41, 3, 2.
}}
{{Gaffiot
|gf=<b>ūsurpātĭō</b>,¹⁵ ōnis, f. ([[usurpo]]),<br /><b>1</b> usage, emploi : Cic. Br. 250 ; Liv. 41, 23, 14 ; civitatis Cic. Verr. 2, 5, 166, l’emploi du droit de cité = l’invocation du titre de citoyen<br /><b>2</b> [droit] usage [[illicite]], abus : Cod. Just. 1, 4, 6 &#124;&#124; interruption de l’usucapion : Dig. 41, 3, 2.
}}
}}

Revision as of 06:51, 14 August 2017

Latin > English (Lewis & Short)

ūsurpātĭo: ōnis, f. id.,
I a taking into use, a making use, using, use of a thing (cf. usus).
I In gen.: usurpatio et renovatio doctrinae, Cic. Brut. 71, 250: civitatis, id. Verr. 2, 5, 64, § 166: vocis, Liv. 27, 19, 5: superba nominis, Plin. 33, 2, 7, § 31: vetustatis, Cic. Agr. 2, 12, 31: itineris insoliti, the undertaking of a journey so uncommon, Liv. 41, 23, 14: bonae mentis, enjoyment, possession, Val. Max. 4, 4, 1.—
II In partic., in jurid. lang.,
   A A seizing or using unlawfully, usurpation: qui sanctitatem baptismatis illicitā usurpatione geminaverit, Cod. Just. 1, 6, 1: per vim et usurpationem vindicare ac tenere aliquid, ib. 1, 4, 6.—
   B A using by another party, whereby a prescription or usucaption is interrupted: usurpatio est usucapionis interruptio, Dig. 41, 3, 2.

Latin > French (Gaffiot 2016)

ūsurpātĭō,¹⁵ ōnis, f. (usurpo),
1 usage, emploi : Cic. Br. 250 ; Liv. 41, 23, 14 ; civitatis Cic. Verr. 2, 5, 166, l’emploi du droit de cité = l’invocation du titre de citoyen
2 [droit] usage illicite, abus : Cod. Just. 1, 4, 6 || interruption de l’usucapion : Dig. 41, 3, 2.