interruptio: Difference between revisions
From LSJ
(D_5) |
(Gf-D_5) |
||
Line 3: | Line 3: | ||
}} | }} | ||
{{Gaffiot | {{Gaffiot | ||
|gf=<b>interruptĭō</b>, ōnis, f. ([[interrumpo]]),<br /><b>1</b> interruption, discontinuation : Hier. Is. 9, 80, 12 ; Macr. Scip. 2, 5, 32<br /><b>2</b> interruption [de l’usucapion] : Dig. 41, 3, 2 || réticence [fig. de rhét.] : Quint. 9, 2, 54. | |gf=<b>interruptĭō</b>, ōnis, f. ([[interrumpo]]),<br /><b>1</b> interruption, discontinuation : Hier. Is. 9, 80, 12 ; Macr. Scip. 2, 5, 32<br /><b>2</b> interruption [de l’usucapion] : Dig. 41, 3, 2 || réticence [fig. de rhét.] : Quint. 9, 2, 54.||réticence [fig. de rhét.] : Quint. 9, 2, 54. | ||
}} | }} |
Revision as of 07:41, 14 August 2017
Latin > English (Lewis & Short)
interruptĭo: ōnis, f. interrumpo,
I an interrupting, interruption, interval (postAug.).
I In gen.: muri, Hier. in Isa. 9, 3, § 12 sqq.: Oceani, Mart. Cap. 6, § 622; Macr. Somn. Scip. 2, 5, 32. —
II Transf.
A Rhet. t. t., = ἀποσιώπησις,> a sudden break in the thought or expression: quam idem Cicero reticentiam, Celsus obticentiam, nonnulli interruptionem appellant, Quint. 9, 2, 54.—
B An interruption: usurpatio est usucapionis interruption, Dig. 41, 3, 2.—
C A breaking up, division, distinction: generum, Macr. Somn. Scip. 2, 5.
Latin > French (Gaffiot 2016)
interruptĭō, ōnis, f. (interrumpo),
1 interruption, discontinuation : Hier. Is. 9, 80, 12 ; Macr. Scip. 2, 5, 32
2 interruption [de l’usucapion] : Dig. 41, 3, 2 || réticence [fig. de rhét.] : Quint. 9, 2, 54.