ὑπεραναίσχυντος: Difference between revisions
From LSJ
Πάντ' ἀνακαλύπτων ὁ χρόνος πρὸς φῶς φέρει → Omnia revelans tempus in lucem eruit → Die Zeit deckt alles auf und bringt es an den Tag
(43) |
(6) |
||
Line 21: | Line 21: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=-ον, Α<br />[[τελείως]] [[αδιάντροπος]]. | |mltxt=-ον, Α<br />[[τελείως]] [[αδιάντροπος]]. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''ὑπεραναίσχυντος:''' -ον, υπερβολικά [[αναιδής]], σε Δημ. | |||
}} | }} |
Revision as of 20:52, 30 December 2018
English (LSJ)
ον,
A exceedingly impudent, D.43.65. Adv. -τως Phld.Rh.1.227S.
German (Pape)
[Seite 1190] überaus unverschämt, Dem. 43, 65.
Greek (Liddell-Scott)
ὑπεραναίσχυντος: -ον, εἰς ὑπερβολὴν ἀναιδής, Δημ. 1071. 27·
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
d’une impudence qui passe les bornes.
Étymologie: ὑπέρ, ἀναίσχυντος.
Greek Monolingual
-ον, Α
τελείως αδιάντροπος.
Greek Monotonic
ὑπεραναίσχυντος: -ον, υπερβολικά αναιδής, σε Δημ.