ἐγκωμιαστής: Difference between revisions
From LSJ
ἐὰν ᾖ τῳ θανάτου τετιμημένον → if sentence of death has been passed upon one
(10) |
(2) |
||
| Line 24: | Line 24: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=ο (θηλ. εγκωμιάστρια, η) (AM [[ἐγκωμιαστής]])<br />αυτός που εγκωμιάζει. | |mltxt=ο (θηλ. εγκωμιάστρια, η) (AM [[ἐγκωμιαστής]])<br />αυτός που εγκωμιάζει. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ἐγκωμιαστής:''' οῦ ὁ хвалитель Plut. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 19:16, 31 December 2018
English (LSJ)
οῦ, ὁ,
A praiser, panegyrist, Str.15.1.68, Plu.2.605a.
German (Pape)
[Seite 712] ὁ, der Lobredner, Sp.
Greek (Liddell-Scott)
ἐγκωμιαστής: -οῦ, ὁ, ὁ ἐγκωμιάζων, Ἐκκλ.
French (Bailly abrégé)
οῦ (ὁ) :
qui fait l’éloge de qqn ou de qch.
Étymologie: ἐγκωμιάζω.
Spanish (DGE)
-οῦ, ὁ
encomiasta, panegirista τοῦ βασιλέως Str.15.1.68, μιᾶς (πόλεως) Plu.2.605a, en Tespias, prob. formando parte de una asociación SEG 3.339, 32.502 (ambas II d.C.)
•adulador ἐγκωμιαστὴν ποιεῖ τὸν βασιλέα δημότου Synes.Regn.13, τοῦ γυναίου Bas.Sel.Or.M.81.281B, κόλαξ, ὁ μετὰ θαυμασμοῦ ἐ. Hsch.s.u. θώψ.
Greek Monolingual
ο (θηλ. εγκωμιάστρια, η) (AM ἐγκωμιαστής)
αυτός που εγκωμιάζει.
Russian (Dvoretsky)
ἐγκωμιαστής: οῦ ὁ хвалитель Plut.
