παραχωρητέον: Difference between revisions
From LSJ
τὸ γὰρ εὖ πράττειν παρὰ τὴν ἀξίαν ἀφορμὴ τοῦ κακῶς φρονεῖν τοῖς ἀνοήτοις γίγνεται → undeserved success engenders folly in unbalanced minds
(5) |
(nl) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''παραχωρητέον:''' ρημ. επίθ., αυτός που πρέπει να υποχωρήσει, σε Ξεν. | |lsmtext='''παραχωρητέον:''' ρημ. επίθ., αυτός που πρέπει να υποχωρήσει, σε Ξεν. | ||
}} | |||
{{elnl | |||
|elnltext=παραχωρητέον, adj. verb. van παραχωρέω, er moet afstand gedaan worden van, met gen. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 07:40, 1 January 2019
English (LSJ)
A one must give way, ἐν ὁδοῖς π. τινί X.Lac.9.5. 2 c. gen. et dat., one must give way in a thing to a person, τοῦ ἀκριβοῦς ἄλλοις Str.4.1.1.
Greek (Liddell-Scott)
παραχωρητέον: ῥημ. ἐπίθ., πρέπει τις νὰ κάμῃ τόπον, ἐν ὁδοῖς π. τινὶ Ξεν. Λάκ. 9. 5. 2) μετὰ γεν. καὶ δοτ., πρέπει τις νὰ ὑποχωρήσῃ ἔν τινι πράγματι, εἴς τι πρόσωπον, Στράβ. 177· ἴδε παραχωρέω.
Greek Monotonic
παραχωρητέον: ρημ. επίθ., αυτός που πρέπει να υποχωρήσει, σε Ξεν.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
παραχωρητέον, adj. verb. van παραχωρέω, er moet afstand gedaan worden van, met gen.
