παραλογιστής: Difference between revisions

From LSJ

ἀνθρωπεία φύσις πολεμία τοῦ προὔχοντος → human nature is hostile to all that is eminent

Source
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+ [\w]+ [\w]+ [\w]+ [\w]+ [\w]+)<\/b>" to "$1")
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+ [\w]+ [\w]+)<\/b>" to "$1")
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=paralogistis
|Transliteration C=paralogistis
|Beta Code=paralogisth/s
|Beta Code=paralogisth/s
|Definition=οῦ, ὁ, <span class="sense"><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> [[one who cheats by false reckoning]], <span class="bibl">Arist.<span class="title">EE</span>1232a14</span> ; or <b class="b2">by false reasoning</b>, <b class="b3">δεινὸς ὁ τῦφος π</b>. <span class="bibl">M.Ant.6.13</span>, cf. <span class="bibl">Procl.<span class="title">Par.Ptol.</span>225</span> ; [[cheat]], <span class="bibl">Artem.4.57</span>.</span>
|Definition=οῦ, ὁ, <span class="sense"><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> [[one who cheats by false reckoning]], <span class="bibl">Arist.<span class="title">EE</span>1232a14</span> ; or [[by false reasoning]], <b class="b3">δεινὸς ὁ τῦφος π</b>. <span class="bibl">M.Ant.6.13</span>, cf. <span class="bibl">Procl.<span class="title">Par.Ptol.</span>225</span> ; [[cheat]], <span class="bibl">Artem.4.57</span>.</span>
}}
}}
{{pape
{{pape

Revision as of 13:40, 1 July 2020

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: παραλογιστής Medium diacritics: παραλογιστής Low diacritics: παραλογιστής Capitals: ΠΑΡΑΛΟΓΙΣΤΗΣ
Transliteration A: paralogistḗs Transliteration B: paralogistēs Transliteration C: paralogistis Beta Code: paralogisth/s

English (LSJ)

οῦ, ὁ,

   A one who cheats by false reckoning, Arist.EE1232a14 ; or by false reasoning, δεινὸς ὁ τῦφος π. M.Ant.6.13, cf. Procl.Par.Ptol.225 ; cheat, Artem.4.57.

German (Pape)

[Seite 488] ὁ, der durch falsche Rechnungen od. durch Trugschlüsse Betrügende, übh. der Betrüger, M. Anton. 6, 13 u. a. Sp.

Greek (Liddell-Scott)

παραλογιστής: -οῦ, ὁ, ὁ ἐξαπατῶν διὰ ψευδοῦς ὑπολογισμοῦ, Ἀριστ. Ἠθικ. Ε. 3. 4, 5· ἢ διὰ ψευδοῦς συλλογισμοῦ, Μ. Ἀντωνῖν. 6. 13, Πρόκλ. Παράφρ. Πτολ. σ. 225· - ἀπατεών, Ἀρτεμ. 4. 57.

French (Bailly abrégé)

οῦ (ὁ) :
qui raisonne mal, qui trompe par de faux raisonnements.
Étymologie: παραλογίζομαι.

Greek Monolingual

ὁ, Α παραλογίζομαι
1. αυτός που εξαπατά κάποιον με ψευδείς υπολογισμούς ή λογαριασμούς
2. αυτός που παραπλανεί κάποιον με ψευδείς συλλογισμούς
3. (γενικά) απατεώνας.

Russian (Dvoretsky)

παραλογιστής: οῦ ὁ вводящий в заблуждение, обманщик Arst.