πρόσυλος: Difference between revisions
From LSJ
οὗτος μὲν ὁ πιθανώτερος τῶν λόγων εἴρηται, δεῖ δὲ καὶ τὸν ἧσσον πιθανόν, ἐπεί γε δὴ λέγεται, ῥηθῆναι → this is the most credible of the stories told; but I must relate the less credible tale also, since they tell it
(35) |
|||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=prosylos | |Transliteration C=prosylos | ||
|Beta Code=pro/sulos | |Beta Code=pro/sulos | ||
|Definition=ον, (ὕλη) <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> | |Definition=ον, (ὕλη) <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> [[conjoined]], [[connected with matter]], <span class="bibl">Procl. <span class="title">in Cra.</span> p.71</span> P., <span class="bibl">Dam.<span class="title">Pr.</span>265</span>, <span class="bibl">Eustr.<span class="title">in EN</span>284.14</span>.</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 14:20, 3 July 2020
English (LSJ)
ον, (ὕλη)
A conjoined, connected with matter, Procl. in Cra. p.71 P., Dam.Pr.265, Eustr.in EN284.14.
German (Pape)
[Seite 784] zur Materie gehörig, ihr anhangend, K. S.
Greek (Liddell-Scott)
πρόσῡλος: -ον, ὁ ἀνήκων εἰς τὴν ὕλην, Ἐκκλ. - Ἐπίρρ. -λως, Διον. Ἀρ.· -προσυλώδης, ες, Ἐκκλ.
Greek Monolingual
-ον, ΜΑ
1. αυτός που είναι προσκολλημένος στην ύλη, που είναι συνενωμένος με την ύλη
2. (κατ' επέκτ.) υλικός.
επίρρ...
προσύλως Α
κατά τρόπο υλικό («τῶν ποιητῶν προσύλως καὶ ἐμπαθῶς ἐναπομενόντων», Δίον. Αρεοπ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < προσ- + -υλος (< ὕλη), πρβλ. έν-υλος].
