ινδάλλομαι: Difference between revisions

From LSJ

ἄλογον δὴ τὸ μήτε μάχης ἄρξασθαι μήτε τοὺς φίλους φυλάξαι, ἐὰν ὑπό γε τῶν βαρβάρων ἀδικῆσθε → It is irrational neither to begin battle nor to guard the friends, if you are ever wronged by the foreigners

Source
m (Text replacement - "ἡμῑν" to "ἡμῖν")
m (Text replacement - "οῑς" to "οῖς")
 
Line 1: Line 1:
{{grml
{{grml
|mltxt=[[ἰνδάλλομαι]] (Α)<br /><b>1.</b> [[φαίνομαι]] όμοιος με κάποιον ή [[κάτι]] («θεοῑς... ξένοις... ἰνδαλλόμενοι», <b>Πλάτ.</b>)<br /><b>2.</b> [[φαίνομαι]], νομίζομαι (α. «ἄλλοι μοι δοκέουσι... ἵπποι, ἄλλοις δ' [[ἡνίοχος]] ἰνδάλλεται», <b>Ομ. Ιλ.</b><br />β) «τὰ δι' ὀφθαλμῶν ἰνδαλλόμενα ἡμῖν», <b>Αριστοτ.</b>)<br /><b>3.</b> [[φαίνομαι]], [[είμαι]] πια [[φανερός]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> ουσ. (<i>F</i>)<i>ίνδαλον</i><br />η λ. [[πρέπει]] να προέρχεται από το θ. <i>weid</i>- «[[βλέπω]], [[γνωρίζω]]» τών [[ἰδεῖν]], [[εἶδος]]. Το -<i>ν</i>- του τ. [[ἰνδάλλομαι]] προέρχεται από ένα ενεστ. θ. με διαφορετική σημ., που απαντά στο αρχ. ινδ. <i>vindati</i> «[[βρίσκω]]», αρχ. ιρλδ. <i>nad</i>-<i>jannadar</i> «δεν γνωρίζουν»].
|mltxt=[[ἰνδάλλομαι]] (Α)<br /><b>1.</b> [[φαίνομαι]] όμοιος με κάποιον ή [[κάτι]] («θεοῖς... ξένοις... ἰνδαλλόμενοι», <b>Πλάτ.</b>)<br /><b>2.</b> [[φαίνομαι]], νομίζομαι (α. «ἄλλοι μοι δοκέουσι... ἵπποι, ἄλλοις δ' [[ἡνίοχος]] ἰνδάλλεται», <b>Ομ. Ιλ.</b><br />β) «τὰ δι' ὀφθαλμῶν ἰνδαλλόμενα ἡμῖν», <b>Αριστοτ.</b>)<br /><b>3.</b> [[φαίνομαι]], [[είμαι]] πια [[φανερός]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> ουσ. (<i>F</i>)<i>ίνδαλον</i><br />η λ. [[πρέπει]] να προέρχεται από το θ. <i>weid</i>- «[[βλέπω]], [[γνωρίζω]]» τών [[ἰδεῖν]], [[εἶδος]]. Το -<i>ν</i>- του τ. [[ἰνδάλλομαι]] προέρχεται από ένα ενεστ. θ. με διαφορετική σημ., που απαντά στο αρχ. ινδ. <i>vindati</i> «[[βρίσκω]]», αρχ. ιρλδ. <i>nad</i>-<i>jannadar</i> «δεν γνωρίζουν»].
}}
}}

Latest revision as of 14:53, 18 June 2022

Greek Monolingual

ἰνδάλλομαι (Α)
1. φαίνομαι όμοιος με κάποιον ή κάτι («θεοῖς... ξένοις... ἰνδαλλόμενοι», Πλάτ.)
2. φαίνομαι, νομίζομαι (α. «ἄλλοι μοι δοκέουσι... ἵπποι, ἄλλοις δ' ἡνίοχος ἰνδάλλεται», Ομ. Ιλ.
β) «τὰ δι' ὀφθαλμῶν ἰνδαλλόμενα ἡμῖν», Αριστοτ.)
3. φαίνομαι, είμαι πια φανερός.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ουσ. (F)ίνδαλον
η λ. πρέπει να προέρχεται από το θ. weid- «βλέπω, γνωρίζω» τών ἰδεῖν, εἶδος. Το -ν- του τ. ἰνδάλλομαι προέρχεται από ένα ενεστ. θ. με διαφορετική σημ., που απαντά στο αρχ. ινδ. vindati «βρίσκω», αρχ. ιρλδ. nad-jannadar «δεν γνωρίζουν»].