ἀδικητικός: Difference between revisions
From LSJ
ὁ γοῦν Ἀνάγυρός μοι κεκινῆσθαι δοκεῖ → did somebody fart, seems to me the Anagyros has been stirred up, I knew someone was raising a stink, the fat is in the fire
m (Text replacement - "(?s)({{LSJ.*}}\n)({{.*}}\n)({{DGE.*}}\n)" to "$1$3$2") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
||
Line 12: | Line 12: | ||
{{DGE | {{DGE | ||
|dgtxt=-ή, -όν<br /><b class="num">1</b> [[dispuesto al mal]] πονηροὶ ἢ ἀδικητικοί Plu.2.537a, μοιχικὸς καὶ πλεονεκτικὸς καὶ ἀ. Plu.2.562d, cf. Ar.Byz.<i>Epit</i>.2.144.<br /><b class="num">2</b> adv. -ῶς [[con comportamiento injusto]] προσφέρεσθαι Chrysipp.<i>Stoic</i>.3.152. | |dgtxt=-ή, -όν<br /><b class="num">1</b> [[dispuesto al mal]] πονηροὶ ἢ ἀδικητικοί Plu.2.537a, μοιχικὸς καὶ πλεονεκτικὸς καὶ ἀ. Plu.2.562d, cf. Ar.Byz.<i>Epit</i>.2.144.<br /><b class="num">2</b> adv. -ῶς [[con comportamiento injusto]] προσφέρεσθαι Chrysipp.<i>Stoic</i>.3.152. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ή, όν :<br />enclin à l'injustice, au mal.<br />'''Étymologie:''' [[ἀδικέω]]. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἀδῐκητικός''': -ή, -όν, ([[ἀδικέω]]) διατεθειμένος εἰς τὸ ἀδικεῖν, [[ἐπιβλαβής]], Πλούτ. 2. 562D. - Ἐπίρρ. -κῶς, Στοβ. Ἐκλογ. 2. 228. | |lstext='''ἀδῐκητικός''': -ή, -όν, ([[ἀδικέω]]) διατεθειμένος εἰς τὸ ἀδικεῖν, [[ἐπιβλαβής]], Πλούτ. 2. 562D. - Ἐπίρρ. -κῶς, Στοβ. Ἐκλογ. 2. 228. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''ἀδικητικός:''' ὁ [[насильник]], [[обидчик]] Plut. | |elrutext='''ἀδικητικός:''' ὁ [[насильник]], [[обидчик]] Plut. | ||
}} | }} |
Revision as of 11:35, 2 October 2022
English (LSJ)
ή, όν, disposed to do wrong, Plu.2.562d. Adv. -κῶς Stoic. ap. Stob.2.7.11m.
Spanish (DGE)
-ή, -όν
1 dispuesto al mal πονηροὶ ἢ ἀδικητικοί Plu.2.537a, μοιχικὸς καὶ πλεονεκτικὸς καὶ ἀ. Plu.2.562d, cf. Ar.Byz.Epit.2.144.
2 adv. -ῶς con comportamiento injusto προσφέρεσθαι Chrysipp.Stoic.3.152.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
enclin à l'injustice, au mal.
Étymologie: ἀδικέω.
Greek (Liddell-Scott)
ἀδῐκητικός: -ή, -όν, (ἀδικέω) διατεθειμένος εἰς τὸ ἀδικεῖν, ἐπιβλαβής, Πλούτ. 2. 562D. - Ἐπίρρ. -κῶς, Στοβ. Ἐκλογ. 2. 228.