πειθώ: Difference between revisions

From LSJ

μὴ περιρέμβου ζητοῦσα θεόν → do not roam about looking for god

Source
(13_6b)
 
(Bailly1_4)
Line 1: Line 1:
{{pape
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0544.png Seite 544]] όος, zsgzgn οῦς, ἡ, Peitho, die Göttinn der Ueberredung oder Ueberzeugung, s. nom. propr.; die Gabe der Ueberredung, überzeugende Beredtsamkeit, νῦν γὰρ ἀκμάζει πειθὼ [[δολία]] Aesch. Ch. 715, μελιγλώσσοις πειθοῦς ἐπαοιδαῖσιν Prom. 172; Soph. El. 552 Tr 658; πειθὼ εἶχον τήνδε, Eur. I. A. 104; [[πειθώ]] τινα ζητεῖν, Ueberredungskunst, Ar. Nubb. 1380; auch in Prosa: Thuc. 3, 53; εἴ περ τυγχάνει γε οὖσα καὶ σμικρὰ [[πειθώ]] τις περὶ τὰ τοιαῦτα, Plat. Legg. X, 890 d; πειθ οῦς [[δημιουργός]] ἐστιν ἡ ῥητορική, Gorg. 453 a; πειθοῖ καὶ βίᾳ einander entgeggstzt Legg. IV, 722 b; Xen. [[παρά]] του πειθοῖ λαβών, Mem. 1, 7, 5; Folgde; πολλοὺς πειθοῖ ποιήσας ὑπηκόους Pol. 2, 1, 7, wie πολλοὺς πειθοῖ καὶ λόγῳ προσηγάγετο 2, 38, 7; Plut. u. a. Sp. Auch Gehorsam, Xen. Cyr. 2, 3, 19 u. A.
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0544.png Seite 544]] όος, zsgzgn οῦς, ἡ, Peitho, die Göttinn der Ueberredung oder Ueberzeugung, s. nom. propr.; die Gabe der Ueberredung, überzeugende Beredtsamkeit, νῦν γὰρ ἀκμάζει πειθὼ [[δολία]] Aesch. Ch. 715, μελιγλώσσοις πειθοῦς ἐπαοιδαῖσιν Prom. 172; Soph. El. 552 Tr 658; πειθὼ εἶχον τήνδε, Eur. I. A. 104; [[πειθώ]] τινα ζητεῖν, Ueberredungskunst, Ar. Nubb. 1380; auch in Prosa: Thuc. 3, 53; εἴ περ τυγχάνει γε οὖσα καὶ σμικρὰ [[πειθώ]] τις περὶ τὰ τοιαῦτα, Plat. Legg. X, 890 d; πειθ οῦς [[δημιουργός]] ἐστιν ἡ ῥητορική, Gorg. 453 a; πειθοῖ καὶ βίᾳ einander entgeggstzt Legg. IV, 722 b; Xen. [[παρά]] του πειθοῖ λαβών, Mem. 1, 7, 5; Folgde; πολλοὺς πειθοῖ ποιήσας ὑπηκόους Pol. 2, 1, 7, wie πολλοὺς πειθοῖ καὶ λόγῳ προσηγάγετο 2, 38, 7; Plut. u. a. Sp. Auch Gehorsam, Xen. Cyr. 2, 3, 19 u. A.
}}
{{bailly
|btext=όος-οῦς (ἡ) :<br /><b>I. 1</b> faculté <i>ou</i> talent de persuader, éloquence persuasive, persuasion;<br /><b>2</b> discours propre à persuader, éloquence ; <i>en gén.</i> moyen de persuader;<br /><b>II. 1</b> persuasion qu’on a dans l’esprit;<br /><b>2</b> docilité, obéissance.<br />'''Étymologie:''' R. Πιθ, v. [[πείθω]].
}}
}}

Revision as of 19:43, 9 August 2017

German (Pape)

[Seite 544] όος, zsgzgn οῦς, ἡ, Peitho, die Göttinn der Ueberredung oder Ueberzeugung, s. nom. propr.; die Gabe der Ueberredung, überzeugende Beredtsamkeit, νῦν γὰρ ἀκμάζει πειθὼ δολία Aesch. Ch. 715, μελιγλώσσοις πειθοῦς ἐπαοιδαῖσιν Prom. 172; Soph. El. 552 Tr 658; πειθὼ εἶχον τήνδε, Eur. I. A. 104; πειθώ τινα ζητεῖν, Ueberredungskunst, Ar. Nubb. 1380; auch in Prosa: Thuc. 3, 53; εἴ περ τυγχάνει γε οὖσα καὶ σμικρὰ πειθώ τις περὶ τὰ τοιαῦτα, Plat. Legg. X, 890 d; πειθ οῦς δημιουργός ἐστιν ἡ ῥητορική, Gorg. 453 a; πειθοῖ καὶ βίᾳ einander entgeggstzt Legg. IV, 722 b; Xen. παρά του πειθοῖ λαβών, Mem. 1, 7, 5; Folgde; πολλοὺς πειθοῖ ποιήσας ὑπηκόους Pol. 2, 1, 7, wie πολλοὺς πειθοῖ καὶ λόγῳ προσηγάγετο 2, 38, 7; Plut. u. a. Sp. Auch Gehorsam, Xen. Cyr. 2, 3, 19 u. A.

French (Bailly abrégé)

όος-οῦς (ἡ) :
I. 1 faculté ou talent de persuader, éloquence persuasive, persuasion;
2 discours propre à persuader, éloquence ; en gén. moyen de persuader;
II. 1 persuasion qu’on a dans l’esprit;
2 docilité, obéissance.
Étymologie: R. Πιθ, v. πείθω.