καταίνεσις: Difference between revisions
From LSJ
Ὁ δὲ μὴ δυνάμενος κοινωνεῖν ἢ μηδὲν δεόμενος δι' αὐτάρκειαν οὐθὲν μέρος πόλεως, ὥστε ἢ θηρίον ἢ θεός → Whoever is incapable of associating, or has no need to because of self-sufficiency, is no part of a state; so he is either a beast or a god
(6_8) |
(Bailly1_3) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''καταίνεσις''': -εως, ἡ, συναίνεσις, [[μνηστεία]], Πλουτ. Τ. Γράκχ. 4. | |lstext='''καταίνεσις''': -εως, ἡ, συναίνεσις, [[μνηστεία]], Πλουτ. Τ. Γράκχ. 4. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=εως (ἡ) :<br />promesse.<br />'''Étymologie:''' [[καταινέω]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 20:00, 9 August 2017
English (LSJ)
εως, ἡ,
A betrothal, Plu.TG4.
German (Pape)
[Seite 1350] ἡ, das Versprechen, Zusage, sponsio; καταινέσεως οὕτω γενομένης Plut. Tib. Graech. 4.
Greek (Liddell-Scott)
καταίνεσις: -εως, ἡ, συναίνεσις, μνηστεία, Πλουτ. Τ. Γράκχ. 4.
French (Bailly abrégé)
εως (ἡ) :
promesse.
Étymologie: καταινέω.
