τῶ: Difference between revisions

From LSJ

ἀλλὰ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ → but deliver us from evil

Source
(sl1_repeat)
(slb)
Line 4: Line 4:
{{Autenrieth
{{Autenrieth
|auten=dat. of τό, [[then]], [[therefore]].
|auten=dat. of τό, [[then]], [[therefore]].
}}
{{Slater
|sltr=(codd. τῷ; cf. Bacch., 17. 39.)<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>1</b> [[therefore]] τῶ σε μὴ λαθέτω (P. 5.23) τῶ καὶ ἐγὼ [[καίπερ]] ἀχνύμενος θυμόν, αἰτέομαι χρυσέαν καλέσαι Μοῖσαν (Hartung: τῷ codd., quod receperunt alii, “Cleandro” vel “ideo” interpretantes) (I. 8.5) ἁλίκων τῶ [[τις]] ἁβρὸν ἀμφὶ παγκρατίου Κλεάνδρῳ πλεκέτω μυρσίνας στέφανον (Schr.: τῷ cod.) (I. 8.66)
}}
}}
{{Slater
{{Slater
|sltr=(codd. τῷ; cf. Bacch., 17. 39.)<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>1</b> [[therefore]] τῶ σε μὴ λαθέτω (P. 5.23) τῶ καὶ ἐγὼ [[καίπερ]] ἀχνύμενος θυμόν, αἰτέομαι χρυσέαν καλέσαι Μοῖσαν (Hartung: τῷ codd., quod receperunt alii, “Cleandro” vel “ideo” interpretantes) (I. 8.5) ἁλίκων τῶ [[τις]] ἁβρὸν ἀμφὶ παγκρατίου Κλεάνδρῳ πλεκέτω μυρσίνας στέφανον (Schr.: τῷ cod.) (I. 8.66)
|sltr=(codd. τῷ; cf. Bacch., 17. 39.)<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>1</b> [[therefore]] τῶ σε μὴ λαθέτω (P. 5.23) τῶ καὶ ἐγὼ [[καίπερ]] ἀχνύμενος θυμόν, αἰτέομαι χρυσέαν καλέσαι Μοῖσαν (Hartung: τῷ codd., quod receperunt alii, “Cleandro” vel “ideo” interpretantes) (I. 8.5) ἁλίκων τῶ [[τις]] ἁβρὸν ἀμφὶ παγκρατίου Κλεάνδρῳ πλεκέτω μυρσίνας στέφανον (Schr.: τῷ cod.) (I. 8.66)
}}
}}

Revision as of 12:38, 17 August 2017

French (Bailly abrégé)

dor. p. τοῦ, gén. masc. et neutre de l’art. ὁ, ἡ, τό.

English (Autenrieth)

dat. of τό, then, therefore.

English (Slater)

(codd. τῷ; cf. Bacch., 17. 39.)
   1 therefore τῶ σε μὴ λαθέτω (P. 5.23) τῶ καὶ ἐγὼ καίπερ ἀχνύμενος θυμόν, αἰτέομαι χρυσέαν καλέσαι Μοῖσαν (Hartung: τῷ codd., quod receperunt alii, “Cleandro” vel “ideo” interpretantes) (I. 8.5) ἁλίκων τῶ τις ἁβρὸν ἀμφὶ παγκρατίου Κλεάνδρῳ πλεκέτω μυρσίνας στέφανον (Schr.: τῷ cod.) (I. 8.66)

English (Slater)

(codd. τῷ; cf. Bacch., 17. 39.)
   1 therefore τῶ σε μὴ λαθέτω (P. 5.23) τῶ καὶ ἐγὼ καίπερ ἀχνύμενος θυμόν, αἰτέομαι χρυσέαν καλέσαι Μοῖσαν (Hartung: τῷ codd., quod receperunt alii, “Cleandro” vel “ideo” interpretantes) (I. 8.5) ἁλίκων τῶ τις ἁβρὸν ἀμφὶ παγκρατίου Κλεάνδρῳ πλεκέτω μυρσίνας στέφανον (Schr.: τῷ cod.) (I. 8.66)