θεόσυτος
From LSJ
Θεοῦ γὰρ οὐδεὶς χωρὶς (ἐκτὸς οὐδεὶς) εὐτυχεῖ βροτῶν → Nullus beatus absque numine est dei → Glückselig Gott allein und sonst kein Sterblicher
English (LSJ)
ον,
A sent by the gods, θ. ἢ βρότειος; A.Pr.116; νόσος ib. 596 (lyr.):—also θεόσσυτος χειμών ib.643.
Greek (Liddell-Scott)
θεόσῠτος: -ον, θεόπεμπτος, θ. ἢ βρότειος (πρβλ. θέορτος) Αἰσχύλ. Πρ. 116˙ νόσος αὐτόθι 596˙ ποιητ. θεόσσυτος χειμὼν αὐτόθι 643.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
envoyé par les dieux.
Étymologie: θεός, σεύομαι.
Greek Monolingual
θεόσυτος, -ον (Α)
βλ. θεόσσυτος.
Greek Monotonic
θεόσῠτος: -ον (σεύω), σταλμένος από το θεό, θεόπεμπτος, σε Αισχύλ.
