προτρυγητής
From LSJ
ἐὰν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ καὶ τῶν ἀγγέλων, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, γέγονα χαλκὸς ἠχῶν ἢ κύμβαλον ἀλαλάζον → though I speak with the tongues of men and of angels and have not charity I am become as sounding brass or a tinkling cymbal
English (LSJ)
οῦ, ὁ, = προτρυγητήρ (harbinger of the vintage), PHib. 1.27.130 (iv/iii BC), Ptol. Alm. 7.5 codd.
German (Pape)
[Seite 794] ὁ, ein Stern im Thierkreise neben dem rechten Flügel der Jungfrau, der kurz vor der Weinlese aufgeht, vindemitor; Schol. Arat. 137; Plut. parall. 9.
Greek Monolingual
ὁ, Α
ο προτρυγητήρ.
[ΕΤΥΜΟΛ. < προ- + τρυγητής «ονομασία αστερισμού» (< τρυγῶ)].
