πεπιθήσω

From LSJ
Revision as of 12:24, 31 December 2018 by Spiros (talk | contribs) (3b)

Έγ', ὦ ταλαίπωρ', αὐτὸς ὧν χρείᾳ πάρει. Τὰ πολλὰ γάρ τοι ῥήματ' ἢ τέρψαντά τι, ἢ δυσχεράναντ', ἢ κατοικτίσαντά πως, παρέσχε φωνὴν τοῖς ἀφωνήτοις τινά –> Wretched brother, tell him what you need. A multitude of words can be pleasurable, burdensome, or they can arouse pity somehow — they give a kind of voice to the voiceless.

Sophocles, Oedipus at Colonus, 1280-4

French (Bailly abrégé)

f.ant. épq. de πείθω.

English (Autenrieth)

see πείθω.

Greek Monotonic

πεπῐθήσω: Επικ. αναδιπλ. υποτ. αορ. αʹ του πείθω.

Russian (Dvoretsky)

πεπιθήσω: эп. fut. к πείθω.