σφαγιάζω
φιλεῖ δέ τοι, δαιμόνιε, τῷ κάμνοντι συσπεύδειν θεός → you know, my good fellow, when a man strives hard, a god tends to lend him aid
French (Bailly abrégé)
seul. prés. et ao. ἐσφαγίασα;
immoler, sacrifier ; au Pass. (ao. ἐσφαγιάσθην) être immolé ; • impers. ἐσφαγιάζετο αὐτῷ HDT on lui égorgeait des victimes;
Moy. σφαγιάζομαι m. sign.
Étymologie: σφάγιος.
Spanish
Greek Monolingual
ΝΜΑ σφάγιον
σφάζω σε θυσία, θυσιάζω («τῷ Κρόνῳ παῑδα σφαγιάσας», Διόδ.)
νεοελλ.
1. σφάζω, σκοτώνω
2. μτφ. αφανίζω, καταστρέφω
αρχ.
μέσ. σφαγιάζομαι
προσφέρω θυσία («οἱ μὲν μάντεις ἐσφαγιάζοντο εἰς τὸν ποταμόν», Ξεν.).
Russian (Dvoretsky)
σφᾰγιάζω: тж. med. (aor. ἐσφαγίασα) закалывать, приносить в жертву (ταῦρον τῇ θαλάσσῃ Her.): σφαγιάζεσθαι εἰς τὸν ποταμόν Xen. приносить кровавые жертвы речному богу.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
σφαγιάζω [σφάγιον] aor. ἐσφαγίασα, pass. ἐσφαγιάσθην;\n perf. ptc. med. - pass. ἐσφαγιασμένος;\n fut. σφαγιάσω, pass. σφαγιασθήσομαι, zowel act. als med. slachten, offeren; ellipt.. ἐσφαγιάζοντο εἰς τὸν ποταμόν ze slachtten (de dieren) de rivier in (d.w.z. op zo’n manier dat het bloed in de rivier terechtkwam) Xen. An. 4.3.18.
