διαχρίω
τίς δ' οἶδεν εἰ τὸ ζῆν μέν ἐστι κατθανεῖν, τὸ κατθανεῖν δὲ ζῆν κάτω νομίζεται → who knows if life is death, and if in the underworld death is considered life
English (LSJ)
[ῑ],
A smear all over, Hp.Fist.3,9, Gp.6.9.1; τινί with a thing, Arist.HA623b30.
German (Pape)
[Seite 614] (s. χρίω), bestreichen, besalben; Hippocr.; Arist. H. A. 6, 40.
Greek (Liddell-Scott)
διαχρίω: [ῑ], ἀλείφω ἐντελῶς, Ἱππ. 889F· τινί, διά τινος, Ἀριστ. Ἱστ. Ζ. 9. 40, 6.
Spanish (DGE)
untar, embadurnar, ungir τούτῳ ... τὸ ἔδαφος διαχρίουσι (αἱ μέλιτται) Arist.HA 623b30, οἱ (θαυματοποιοί) ... πληγαῖς ἀστίκτοις τὰ σώματα διαχρίουσι los ilusionistas manchan los cuerpos con heridas que no dejan marca Const.Diac.Laud.M.88.508C, en v. pas. ἀσφάλτῳ διακεχρισμένη ὕλη I.BI 5.469, cf. Gr.Nyss.V.Mos.7.11, ἡ ... κόπρος αὐτοῦ διαχριομένη ἀλφοὺς ἰᾶται Cyran.3.29.6
•frec. medic. (βάλανον) ... γῇ διαχρίσας σμηκτρίδι Hp.Fist.3, c. ac. de pers. συναγχικούς Gal.12.122, frec. c. ac. de partes del cuerpo τὸ στόμα Hp.Steril.235, cf. Haem.9, Apollon. en Gal.12.979, Heraclid.207, Crit.Hist. en Gal.12.660, Archig. en Gal.12.862, Sor.46.7, Hippiatr.61.1, en v. pas. Gal.12.250, cf. Dsc.2.78.3
•tb. frec. c. ac. de la materia empleada μίλτον μίξας ὁμοῦ μέλιτι διαχριέτω Hp.Fist.9, cf. Androm. en Gal.12.991, Asclep. en Gal.12.995, χαλκάνθην Apollon. en Gal.12.1000, en v. pas. χηνὸς στέαρ ... διαχρίεσθαι Hp.Mul.1.90, cf. Apollon. en Gal.12.687, abs. Chrys.M.58.779
•empegar, embadurnar con pez τοὺς πίθους Gp.6.9.1.
Greek Monolingual
(ΑΝ)
αλείφω σ' όλη την έκταση με αλοιφή, πασσαλείβω.
Russian (Dvoretsky)
διαχρίω: обмазывать (τί τινι Arph.).
