εὐκόλως
From LSJ
κακοὶ μάρτυρες ἀνθρώποισιν ὀφθαλμοὶ καὶ ὦτα βαρβάρους ψυχὰς ἐχόντων → eyes and ears are poor witnesses for men if their souls do not understand the language (Heraclitus Phil.: Fr. B 107; Testimonia: Fragment 16, line 6)
French (Bailly abrégé)
adv.
avec une humeur facile, facilement;
Cp. εὐκολώτερον.
Étymologie: εὔκολος.
Russian (Dvoretsky)
εὐκόλως:
1) легко (φέρειν τὰς ἀτυχίας Arst.);
2) мирно, безмятежно (ζῆν Xen.);
3) просто, спокойно (εὐχερῶς καὶ εὐ. Plat.);
4) охотно: εὐ. ἔχειν πρός τι Lys., Plut. быть склонным к чему-л.
English (Woodhouse)
(see also: εὔκολος) calmly, good-humouredly, good-temperedly
