κωδύα
ἕτερος ἐξ ἑτέρου σοφός τό τε πάλαι τό τε νῦν → one gets his skill from another, now as in days of old
English (LSJ)
ἡ,
A head, i.e. capsule, of the poppy, Thphr.HP9.12.4, Damocr. ap. Gal.13.40, Dsc.4.63 (v.l. -ίαις), 64, Sor.1.120 (τῇ διακωδίων cod.), Ruf.Ren.Ves.1.15; imitated as an ornament of ἧλοι, IG 22.1457.14, 1544.38, al.; head, i.e.fruit, of the Nile water-lily, Nymphaea stellata, Thphr.HP4.8.10; of the Egyptian bean, Nelumbium speciosum, ib.7. [[[κωδύᾱ]] acc. to Hdn.Gr.1.302, and so in Damocr. l.c., but κώδυα in Ar.Fr.117 ap.Harp.Epit., Phot., cf. sq.]
German (Pape)
[Seite 1541] ἡ, = κώδεια, Mohnkopf; auch von anderen Pflanzen, Theophr.; auch κώδυον, vgl. Lob. zu Phryn. p. 302.
Greek (Liddell-Scott)
κωδύα: ἡ, ἡ κεφαλὴ τοῦ Αἰγυπτιακοῦ κυάμου, Θεόφρ. π. Φυτ. Ἱστ. 4. 8, 7, Γαλην.· ἐν χρήσει ὡς κόσμημα, Ἐπιγραφ. ἐν τῷ Michaëlis’ Parth.· ὡσαύτως κώδυον, τό, Θεόφρ. π. Φυτ. Ἱστ. 6, 8, 1, Ἀθήν.· ἴδε Λοβ. Φρύν. 302.
Greek Monolingual
κωδύα, ἡ (Α)
η κάψα ορισμένων φυτών.
[ΕΤΥΜΟΛ. Παρλλ. τ. του κώδεια.