ἁρμοστικός
From LSJ
Ἡ γλῶσσ' ἁμαρτάνουσα τἀληθῆ λέγει → Inesse linquae veritas lapsae solet → Die Zunge, wenn sie in die Irre geht, spricht wahr
English (LSJ)
ή, όν, A fitted for joining, v.l. for ἁρμονικός, Theol.Ar.34.
German (Pape)
[Seite 356] zur Verbindung gehörig.
Greek (Liddell-Scott)
ἁρμοστικός: -ή, -όν, κατάλληλος εἰς τὸ ἁρμόζεσθαι, Θεολ. Ἀριθμ. σ. 34, 33. 2) ἁρμόζων, «ἐγκώμια ... ἀρμοστικώτατα» Χρον. Πασχ. σ. 2Α.
Spanish (DGE)
-ή, -όν
1 adaptable πᾶσα ψυχή Theol.Ar.34 (cód.), ἐνέργεια Procl.in Ti.2.216.22, cf. 1.358.15.
2 lat. sponsalis, Gloss.2.245.
