προστόμιον

Ὕβρις κακὸν μέγιστον ἀνθρώποις ἔφυ → Malum est hominibus maximum insolentia → Das größte Übel ist für Menschen Übermut

Menander, Monostichoi, 517

Click links below for lookup in third sources:

Full diacritics: προστόμιον	Medium diacritics: προστόμιον	Low diacritics: προστόμιον	Capitals: ΠΡΟΣΤΟΜΙΟΝ
Transliteration A: prostómion	Transliteration B: prostomion	Transliteration C: prostomion	Beta Code: prosto/mion

English (LSJ)

τό, A mouth, especially of a river, A.Supp.3 (anap., pl.). II joining of the lips, Ruf.Onom.41, Poll.2.90.

[Seite 783] τό, die Mündung, Νείλου, Aesch. Suppl. 3.

προστόμιον: τό, στόμιον, κυρίως ποταμοῦ, Αἰσχύλ. Ἱκέτ, 3. ΙΙ. προστόμιον ἢ προστομία, «ἡ εἰς ἄλληλα τῶν χειλέων συμβολή» Πολυδ. Β΄, 90.

προστόμιον: τό устье (προστόμια Νείλου Aesch.).

προ-στόμιον -ου, τό [πρό, στόμα] monding:. ἀπὸ προστομίων... Νείλου vanaf de mondingen van de Nijl Aeschl. Suppl. 3.