ἀθέλεος
From LSJ
εἰς δὲ θεοὺς ἀσεβείας τε καὶ εὐσεβείας καὶ γονέας καὶ αὐτόχειρος φόνου μείζους ἔτι τοὺς μισθοὺς διηγεῖτο → and he had still greater requitals to tell of piety and impiety towards the gods and parents and of self-slaughter
English (LSJ)
ον, (> θέλω) = ἀθέλητος (unwilling), dub.l. A. Supp. 862 (lyr.).
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui agit contre sa volonté.
Étymologie: ἀ, θέλω.
Spanish (DGE)
-ον
contra la propia voluntad θέλεος ἀθέλεος quieras, no quieras A.Supp.862.
Russian (Dvoretsky)
ἀθέλεος: действующий против своей воли: θέλεος ἀ. Aesch. волей-неволей.
