τραγικῶς
From LSJ
τὸ πολὺ τοῦ βίου ἐν δικαστηρίοις φεύγων τε καὶ διώκων κατατρίβομαι → waste the greater part of one's life in courts either as plaintiff or defendant
French (Bailly abrégé)
adv.
1 d’une manière tragique;
2 avec ostentation, avec faste;
Cp. τραγικώτερον.
Étymologie: τραγικός.
Russian (Dvoretsky)
τρᾰγικῶς:
1) в трагическом стиле (λέγειν Plat.);
2) пышно (οἰκεῖν Plut.).
