διεσπασμένως

English (LSJ)

Adv. A intermittently, δ. πνεῖν (al. διεσπαρμένως) Hp. Epid.1.1, 3.2; in a disjointed manner, Gal.UP16.1.

Greek (Liddell-Scott)

διεσπασμένως: ἐκ διαλειμμάτων, δ. πνεῖν (ἄλλ. διεσπαρμένως) Ἱππ. Ἐπιδ. 938, 1082, ἐπὶ ἀνέμων.

Spanish (DGE)

adv. sobre el part. perf. pas. de διασπάω
1 intermitente, irregularmente ἐτησίαι ... δ. ἔπνευσαν Hp.Epid.1.1, 3.2, ἀνωμάλως τὴν ἀκοὴν καὶ δ. κινοῦντες S.E.M.6.44, δυνάμεως ... δ. ἀντιλαμβανομένης Phlp.in de An.316.31
•acá y allá εἰρῆσθαι περὶ αὐτῶν Gal.4.263, εὑρεῖν op. συνημμένως Basil.Spir.58.20, cf. Amph.Ep.Syn.1.
2 en diferentes momentos Chrys.M.60.21.

Russian (Dvoretsky)

διεσπασμένως: прерывисто, с промежутками (τὴν ἀκοὴν κινεῖν Sext.).