ἕκητι
Ξενία χαλεπὴ κατὰ πολλοὺς τρόπους → Gravis res multimodis peregrinatio → Die Fremde (Gastfreundschaft) ist in vieler Hinsicht eine Last
English (LSJ)
Dor. ἕκᾱτι (so always used by Trag., as E.Or.26,al.) : prob. an old case-form, used adverbially, but always with a gen., which usually precedes,
A by the will of, by means of, by virtue of, Hom. only in Od. (in Il. he uses ἰότητι, but cf. ἀέκητι), and always of gods, Διός..ἕκητι by the grace or aid of Zeus, Od.20.42 ; Ἑρμείαο ἕ. 15.319 ; Ἀπόλλωνός γε ἕ. 19.86 ; Διὸς ἕ. B.1.6 ; Παλλάδος καὶ Λοξίου ἕκατι A.Eu.759, cf. Ch.214 ; ἕ. μὲν δαιμόνων, ἕ. δ' ἀμᾶν χερῶν ib.436 (lyr.). II in Lyr. and Trag. of things, 1 on account of, for the sake of, ἕκατι ποδῶν Pi.N.8.47 ; κεδνῶν ἕκατι πραγμάτων A.Ch. 701 ; ἀρετῆς ἕ. S.Ph.669, cf. Tr.274,353 ; γάμων ἕ. E.Med.1235 : in Com., ὧν ἕ. τοῦτ' ἔδωκε Telecl.41.4. 2 as to, πλήθους ἕ. A.Pers. 337 ; κελευμάτων δ' ἕ. E.Cyc.655 ; ἐμεῦ μὲν ἕκητι so far as I am concerned, AP11.361.7 (Autom.) ; ἕκητ' ἀλκῆς as far as strength goes, Herod.2.77 : in later Prose, βιβλίων ἕ. Jul. Or.3.124a, cf.119c. III = χωρίς, Hsch. (Perh. cogn. with ἑκών.)
German (Pape)
[Seite 759] (eine alte Dativform, mit ἑκών, ἕκηλος verwandt, vgl. Apoll. p. 497), dor. u. att. ἕκατι; Hom. von den Göttern, Διὸς ἕκητι, Ἀπόλλωνος, Ἑρμείαο ἕκητι, durch die Gnade, nach dem Willen des Zeus, Od. 15, 319. 19, 86. 20, 42; Διὸς μεγάλοιο ἕκητι Hes. O. 4; Pind. u. die Tragg. stellen es auch vor den gen., ἕκατι δαιμόνων Aesch. Ch. 212, ἕκ. Κάστορος Pind. P. 5, 9, u. verbinden es mit andern Dingen in der Bdtg wegen, um – willen, τοιῶνδ' ἕκατι κλῃδόνων Aesch. Ag. 848, κεδνῶν ἕκ. πραγμάτων Ch. 690; Eum. 71; ἀρετῆς ἕκατι Soph. Phil. 665, vgl. Trach. 273; ἕκατι γάμων Eur. Med. 1235; στεφάνων Pind. P. 10, 58; ὧν δ' ἕκατι τοῦτ' ἔδωκε Teleclid. bei Plut. Nic. 4; ἕμεῦ μὲν ἕκητι, meinetwegen, Automed. 9 (XI, 361).