cower
From LSJ
Τῶν δυστυχούντων εὐτυχὴς οὐδεὶς φίλος → Felix amicus nullus infelicibus → für die im Unglück ist kein Glücklicher ein Freund
English > Greek (Woodhouse)
verb intransitive
P. and V. καταπτήσσειν, Ar. and V. πτήσσειν (Plato also but rare P.), V. πτώσσειν, συσταλῆναι (2nd aor. pass. συστέλλειν), ὑποπτήσσειν.
cower before: Met. P. and V. ὑποπτήσσειν (acc.), V. πτήσσειν (acc.).
like a young bird cowering under my wings: V. νεοσσὸς ὡσεὶ πτέρυγας εἰσπίτνων ἐμάς (Eur., Troades 746).
