στρογγύλωσις
From LSJ
ἔξαψις σφοδρὰ μετὰ πολλῆς βίας πίπτουσα ἐπὶ γῆς → a violent flare-up falling on the ground with great force, thunder and lightning
English (LSJ)
εως, ἡ, A a rounding, Hp.Art.61. II trench(?), LXX 1 Ki. 17.20 cod. A, cf. Aq., Sm., Thd. 1 Ki.26.5.
German (Pape)
[Seite 955] ἡ, die Rundung, das Abrunden, Hippocr. u. Sp
Greek (Liddell-Scott)
στρογγύλωσις: [ῠ], ἡ, τὸ στρογγυλοῦν, ποιεῖν τι στρογγύλον, Ἱππ. π. Ἄρθρ. 827.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
στρογγύλωσις -εως, ἡ [στρογγυλόω] ronding.
