ψογέω
From LSJ
Έγ', ὦ ταλαίπωρ', αὐτὸς ὧν χρείᾳ πάρει. Τὰ πολλὰ γάρ τοι ῥήματ' ἢ τέρψαντά τι, ἢ δυσχεράναντ', ἢ κατοικτίσαντά πως, παρέσχε φωνὴν τοῖς ἀφωνήτοις τινά –> Wretched brother, tell him what you need. A multitude of words can be pleasurable, burdensome, or they can arouse pity somehow — they give a kind of voice to the voiceless.
English (LSJ)
or ψογίζω, = ψέγω (blame, censure, slander), aor. ψογῆσαι, ἐψόγησεν (v.l. -ίσαι, -ισεν), LXX 1 Ma.11.5,ΙΙ: fut. Pass. ψογηθήσονται Vett.Val.119.25; ψογισθήσεται Id.120.37.
German (Pape)
[Seite 1401] = ψέγω, zw.
Greek (Liddell-Scott)
ψογέω: ἢ ψογίζω, = ψέγω, Ἑβδ. (Α΄ Μακκ. ΙΑ΄, 5), πρβλ. Ἐπιφάν. 1. 664D.
