τετράκωλος

English (LSJ)

ον,

   A with four limbs, μηχανή Rev.Phil.44.251 (Didyma, ii B.C.).    2 in four sections, [σύριγγες] Nicom.Harm.10.    3 of four members, περίοδος Sch.D.2.3; τετράκωλον, = quadrimembris sententia, Gloss.

German (Pape)

[Seite 1098] viergliederig, vierfüßig, Sp.

Greek (Liddell-Scott)

τετράκωλος: [ᾰ], -ον, ὁ ἔχων τέσσαρα κῶλα (καθ’ Ἡσύχ.: «τετράκωλος· τετράπους»), ἔνθεν ἔβην τετράκωλος ἐπ’ οὔδεος Γρηγ. Ναζ. 82, 47, ἔκδ. Dronk.· ὁ ἐκ τεσσάρων μερῶν ἀποτελούμενος, στροφὴ Γραμμ.