διαχάσκω
From LSJ
Cicero, Tusculanarum Disputationum, I.45.109
English (LSJ)
aor. 2 -έχᾰνον: pf. -κέχηνα:—
A gape, yawn, Ar.Eq.533, Thphr.HP3.9.1, Plu.2.976b, 980b; ἀμφί, πρός τι, Agath.2.32, 5.3.
German (Pape)
[Seite 613] = διαχαίνω; Ar. Equ. 533; von Früchten, aufspringen, Theophr.
Greek (Liddell-Scott)
διαχάσκω: παλαιότερος τύπος τοῦ διαχαίνω, Ἀριστοφ. Ἱππ. 533, Θεόφρ. Ἱ. Φ. 3. 9, 1.