δύσχειρος
From LSJ
οὐ μακαριεῖς τὸν γέροντα, καθ' ὅσον γηράσκων τελευτᾷ, ἀλλ' εἰ τοῖς ἀγαθοῖς συμπεπλήρωται· ἕνεκα γὰρ χρόνου πάντες ἐσμὲν ἄωροι → do not count happy the old man who dies in old age, unless he is full of goods; in fact we are all unripe in regards to time
German (Pape)
[Seite 690] nur im superl. δυσχειρότατοι, D. Sic. 5, 34, v. l. für δυσχείρωτοι.
Spanish (DGE)
-ον difícil de someter, indómitode los lusitanos, D.S.5.34.
