ὑπομενητός
From LSJ
δύο ἀρνήσεις μίαν συγκατάθεσιν ποιοῦσι → two negatives make an affirmative
English (LSJ)
ή, όν,
A endurable, Phld.Ir.p.80 W., J.AJ17.6.5 (with v.l. -μονητός), cf. Hdn.Epim.141 (-μον-).
German (Pape)
[Seite 1225] adj. verb. von ὑπομένω, ertragend, erträglich, s. Lob. parall. 494.
Greek Monolingual
-ή, -όν, Α
βλ. ὑπομενετός.
