ἀκατάσκευος
From LSJ
Γελᾷ δ' ὁ μῶρος, κἄν τι μὴ γελοῖον ᾖ → Mens stulta ridet, quando ridendum est nihil → Es lacht der Tor, auch wenn es nichts zu lachen gibt
English (LSJ)
ον,
A lacking equipment, πλοῖα PEdgar8.4 (iii B. C.); of savage tribes, Theagen.17. II in Lit. Crit., without artifice or elaboration, Phld.Rh.1.8S., D.H.Th.27, Philostr.V A6.11; epith. of orator, Plu. 2.835b. Adv. -ως Plb.6.4.7. III uncivilized, βίος D.S.5.39. IV disordered, v. l. for ἀπαρασκ., Aeschin.3.163.
Greek (Liddell-Scott)
ἀκατάσκευος: -ον, = ἄνευ προετοιμασίας, ἄτεχνος, διάφ. γραφ. ἐν Αἰσχίν. 77. 3, Διον. Ἁλ. περὶ Θουκ. 27, Φιλοστρ. 249. - Ἐπίρρ. -ως, Πολύβ. 6.4, 7. ΙΙ. ἁπλοῦς, ἀρχαϊκός, ἀρχέγονος, βίος, Διόδ. 5. 39.
