ἐρίβωλος

English (LSJ)

ον, = foreg., Od.5.34, Il.21.154, al. ;

   A ἄρουραι h.Cer.471.

German (Pape)

[Seite 1028] dasselbe, Il. oft, Od. 5, 34, sp. D.

Greek (Liddell-Scott)

ἐρίβωλος: -ον, = τῷ προηγ., Ὀδ. Ε. 34, καὶ συχνάκις ἐν Ἰλ. ἐρίβωτος· «μεγαλόψοφος» Ἡσύχ.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
c. ἐριβῶλαξ.
Étymologie: ἐρι-, βῶλος.