Γοργόνειος
Θεὸς πέφυκεν, ὅστις οὐδὲν δρᾷ κακόν → Deus est, qui nihil admisit umquam in se mali → Es ist ein göttlich Wesen, wer nichts Schlechtes tut
English (LSJ)
ον,
A = Γοργεῖος, πεδία A.Pr.793; τὸ Γ. a Gorgon-mask, IG2.654,al., cf. Plu.Them.10; the Gorgon's head, a group of stars in Perseus, Gem.3.11, Ptol.Alm.7.5, etc., Plu. Them.10; but also, the constellation Medusa, Hipparch.2.3.27, al.; bogey, Ruf. ap. Orib. inc.20.27; Orphic name for the moon, because of the face in it, Orph.Fr.33. II Γ., τό, = λιθόσπερμον, Ps.-Dsc.3.141.
Greek (Liddell-Scott)
Γοργόνειος: ον,= Γοργεῖος, Αἰσχύλ. Πρ. 793˙― τὸ Γοργόνειον, ἡ κεφαλὴ τῆς Γοργόνος Μεδούσης, Συλλ. Ἐπιγρ. 150Β, 1, 6, Πλούτ. Θεμ. 10.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
de Gorgone ; τὸ Γοργόνειον, le Gorgonéion, bouclier d’Athéna avec une tête de Gorgone.
Étymologie: Γοργώ.
