δυσθήρατος
From LSJ
Ἔνιοι δὲ καὶ μισοῦσι τοὺς εὐεργέτας → Nonnulli oderunt adeo beneficos sibi → Es hassen manche sogar ihre Wohltäter
English (LSJ)
ον,
A hard to catch, Arist.HA615a22, Plu.Pomp.38: metaph., τὸ δ. [τῆς φιλοσοφίας] Ph.1.234; δ. τἀληθές Plu.Per.13, cf. Ph.2.217, al.
German (Pape)
[Seite 681] schwer zu jagen, zu fangen; Arist. H. A. 9, 12; Plut. Pomp. 38; überte., τὸ ἀληθές, Pericl. 13.
Greek (Liddell-Scott)
δυσθήρᾱτος: -ον, ὃν δύσκολον εἶνε νὰ θηρεύσῃ ἢ συλλάβῃ τις, Ἀριστ. Ἱ. Ζ. 9. 12, 1, κ. ἀλλ.· μεταφ., δ. τἀληθὲς Πλούτ. Περικλ. 13.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 difficile à capturer, à prendre;
2 fig. difficile à saisir.
Étymologie: δυσ-, θηράω.