ὀψοδαίδαλος

English (LSJ)

ον, (ὄψον)

   A skilful in dressing food, a clever cook, epith. of Archestratus in Ath.3.101b; cf. λογοδαίδαλος.

German (Pape)

[Seite 433] speisekünstlerisch, kunstreich in Bereitung der Speisen, Ath. VII, 278 a u. öfter von Köchen, vom Archestratus gesagt III, 110 a.

Greek (Liddell-Scott)

ὀψοδαίδᾰλος: -ον, (ὄψον) ὁ ἔμπειρος περὶ τὴν παρασκευὴν ἐδεσμάτων, ἐπιτήδειος μάγειρος, ἐπίθετον τοῦ Ἀρχεστράτου παρ’ Ἀθην. 101Β· ἐσχηματίσθη ὡς τὸ λογοδαίδαλος.

Greek Monolingual

ὀψοδαίδαλος, -ον (Α)
(ως προσωνυμία του Αρχεστράτου) ο έμπειρος στην παρασκευή εδεσμάτων, επιτήδειος μάγειρος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὄψον «τροφή, έδεσμα» + δαίδαλος.