ὀψοδαίδαλος
From LSJ
Dante Alighieri, Paradiso, XXXIII, v. 145
English (LSJ)
ὀψοδαίδαλον, (ὄψον) skilful in dressing food, a clever cook, epithet of Archestratus in Ath.3.101b; cf. λογοδαίδαλος.
German (Pape)
[Seite 433] speisekünstlerisch, kunstreich in Bereitung der Speisen, Ath. VII, 278 a u. öfter von Köchen, vom Archestratus gesagt III, 110 a.
Greek (Liddell-Scott)
ὀψοδαίδᾰλος: -ον, (ὄψον) ὁ ἔμπειρος περὶ τὴν παρασκευὴν ἐδεσμάτων, ἐπιτήδειος μάγειρος, ἐπίθετον τοῦ Ἀρχεστράτου παρ’ Ἀθην. 101Β· ἐσχηματίσθη ὡς τὸ λογοδαίδαλος.
Greek Monolingual
ὀψοδαίδαλος, -ον (Α)
(ως προσωνυμία του Αρχεστράτου) ο έμπειρος στην παρασκευή εδεσμάτων, επιτήδειος μάγειρος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὄψον «τροφή, έδεσμα» + δαίδαλος.
