παροινικός
From LSJ
ἀλλ' ἦν ἅπαντα τεταγμένα νόμων ἐπιταγαῖς → but all their acts were regulated by prescriptions set forth in laws
English (LSJ)
ή, όν,
A addicted to wine, drunken : Sup. -ώτατος Ar. V.1300.
German (Pape)
[Seite 525] ή, όν, = παροίνιος, Ar. Vesp. 1300 im superl.; adv. παροινικῶς, Cic. ad Att. 10, 10.
Greek (Liddell-Scott)
παροινικός: -ή, -όν, ὁ παραδεδομένος εἰς τὸν οἶνον, μέθυσος, Λατ. temulentus, παροινικώτατος Ἀριστοφ. Σφ. 1300. Ἐπίρρ. -κῶς, Κικ. πρ. Ἀττ. 10. 10, 1.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
qui est ivre et commet des inconvenances ; addict au vin.
Étymologie: πάροινος.
