Θεὸς πέφυκεν, ὅστις οὐδὲν δρᾷ κακόν → Deus est, qui nihil admisit umquam in se mali → Es ist ein göttlich Wesen, wer nichts Schlechtes tut
τρισθᾰνής: -ές, τρὶς ἄξιος θανάτου, Γρηγ. Ναζ. ἐν Ἀνθ. Π. 8. 170· ― τρισθάνατος, ον, Σχόλ. αὐτόθι.
-ές, Α
αυτός που του αξίζει να θανατωθεί τρεις φορές.
[ΕΤΥΜΟΛ. < επιτατ. τρισ- / τρι- + -θανής (< θνῄσκω), πρβλ. ἡμι-θανής].
