ἀνατολικός
Ἔνιοι δὲ καὶ μισοῦσι τοὺς εὐεργέτας → Nonnulli oderunt adeo beneficos sibi → Es hassen manche sogar ihre Wohltäter
English (LSJ)
ή, όν,
A eastern, ἡμισφαίριον Str.2.3.2; στοά J.AJ20.9.7, al.; θάλασσα Epicur.Fr.346b: Comp., Str.2.1.27, Marin.Procl. 36: Sup., Marcian.Peripl.1.6,al. 2 ἀνατολικοί, οἱ, = Orientales, title of a numerus, PFlor.278V1 (iii A.D.). 3 ἀ. χρόνος time occupied in rising, Gem.7.18, Ptol.Alm.2.11; ἀ. φάσεις Ptol.Tetr. 99; but ἀ. σελήνη waxing moon, Xenccr. ap. Orib.2.58.77, Ptol.Tetr. 116. II Subst. ἀνατολικόν, τό, = κλύμενον, of a flower opening at sunrise, Ps.-Dsc.4.13.
German (Pape)
[Seite 211] aus dem Morgenlande, östlich, Strab. u. a. Sp.
Greek (Liddell-Scott)
ἀνατολικός: -ή, -όν, ὡς καὶ παρ’ ἡμῖν, Σύλλ. Ἐπιγρ. 4450, 4573d, Πλούτ. 2. 888A.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
oriental.
Étymologie: ἀνατολή.
