Μακάριος, ὅστις οὐσίαν καὶ νοῦν ἔχει → Felix, qui mentem cum divitiis possidet → Glückselig, wer Vermögen und Vernunft besitzt
Menander, Monostichoi, 340Greek (Liddell-Scott)
εἴην: εὐκτ. ἀορ. β΄ τοῦ ἵημι· ἀλλ’ εἴην εὐκτ. ἐνεστ. τοῦ εἰμὶ (ὑπάρχω).
French (Bailly abrégé)
opt. de εἰμί.