ζηλοτυπέω
βωμὸν Ἀριστοτέλης ἱδρύσατο τόνδε Πλάτωνος, ἀνδρὸς ὃν οὐδ' αἰνεῖν τοῖσι κακοῖσι θέμις → Aristotle had this altar of Plato set up — Plato, a man whom the wicked dare not even mention in praise
English (LSJ)
A to be jealous of, c. acc., ζηλοτυπῶν με καὶ φθονῶν Pl. Smp.213d; τὴν αὑτοῦ γυναῖκα Ath.12.532a, cf. POxy.472.11 (ii A.D.); ζ. δούλην ἐπὶ τῷ ἀνδρί in regard to her husband, Plu.2.267d: c. dat., emulate, ζ. τινὶ ἐπαινουμένῳ Demetr.Eloc.292:—Pass., ἡ -ουμένη μεμοιχεῦσθαι Ph.1.141. 2 envy, Cic.Att.13.18.2 (Pass., ib.13.1); ζ. τινά τινος Jul.Or.5.167c. II c.acc. rei, regard with jealous anger, τὰ γιγνόμενα Aeschin.1.58. 2 pretend to, affect, κάθαρμα ζηλοτυποῦν ἀρετήν Id.3.211; imitate, follow, τὴν Θάλητος δόξαν Suid. s.v. Φερεκύδης :—Pass., ἡ ζηλοτυπουμένη τυραννίς Plu.Arat.25.
German (Pape)
[Seite 1139] (nach den Atticisten hellenistisch für ζηλόω), beneiden, καὶ φθονεῖν, τινά, Plat. Conv. 213 d; κάθαρμα ζηλοτυποῦν ἀρετήν Aesch. 3, 211; häufiger bei Sp., wie Luc. Tim. 14; pass., ἡ ζηλοτυπουμένη τυραννίς, Gegenstand neidischer Bestrebungen, Plut. Arat. 25; eifersüchtig sein, Strat. 17 (XII, 175); τινά, auf Jem., Ath. XII, 532 a; neidisch nacheifern, τινί, Dem. Phalar. 312.
