γαμοκλόπος

English (LSJ)

ον, (κλέπτω)

   A adulterous, AP9.475, Tryph.45, Nonn.D.3.377, al.

German (Pape)

[Seite 473] verstohlen heirathend, buhlend, Anth. IX, 475; Nonn. D. 3, 377 u. öfter.

Greek (Liddell-Scott)

γαμοκλόπος: -ον, (κλέπτω) μοιχευτικός, μοιχός, Ἀνθ. Π. 9. 475, Τρυφ. 45.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
adultère.
Étymologie: γάμος, κλέπτω.