νεκροφόρος

English (LSJ)

ον,

   A burying corpses, burying the dead, Plu.Cat.Ma. 9, Gloss.

German (Pape)

[Seite 238] Todte zu Grabe tragend, bestattend; Pol. 35, 6, 2, Plut. u. a. Sp.

Greek (Liddell-Scott)

νεκροφόρος: -ον, ὁ, ἐκφέρων, θάπτων τοὺς νεκρούς, Λατ. vespillo, Πολύβ. 35. 6, 2, Πλουτ. Κάτων Πρεσβύτ. 9.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
qui transporte un mort ou des morts pour la sépulture.
Étymologie: νεκρός, φέρω.