ἀσπάλαξ

English (LSJ)

[πᾰ], ακος, ὁ, elsewh. σπάλαξ (q. v.),

   A blind-rat, Spalax typhlus, Arist.HA533a3, Antig.Mir.10, Stoic.2.51, Ael.NA17.10; ἀσπαλάκων αὐτόχθονα φῦλα Opp.C.2.612: prov., τυφλότερος ἀσπάλακος Diogenian.8.25.

German (Pape)

[Seite 373] ακος, ὁ, = σπάλαξ, Maulwurf, Plut. Symp. 7, 2, 2.

Greek (Liddell-Scott)

ἀσπάλαξ: [-πᾰ-], ακος, ὁ ἀλλαχοῦ σπάλαξ (ὃ ἴδε) ὁ τυφλοπόντικος, Ἀριστ. Ἱστ. Ζ. 4. 8, 2, κ. ἀλλ.· ἀσπαλάκων αὐτόχθονα φῦλα Ὀππ. Κ. 2. 612· παροιμ. τυφλότερος ἀσπάλακος Διογενειαν. 8. 25.

French (Bailly abrégé)

ακος (ὁ) :
taupe, animal.
Étymologie: ἀ- prosth., σπάλαξ.

Spanish (DGE)

-ακος, ὁ

• Alolema(s): ἀσφάλαξ Babr.108.13, Str.15.1.44, cf. σπάλαξ
1 zool. topo, spalax typhlus c. ref. gener. a su falta de vista, Arist.HA 533^a3, Metaph.1022^b26, Aesop.234.3, Babr.l.c., Chrysipp.Stoic.2.51, Et.Gen.1330
•como símbolo de la ceguera, en prov. τυφλότερος ἀσπάλακος Diogenian.1.8.25, cf. Horap.2.63
•c. ref. a su procedencia ἐν τῇ Βοιωτίᾳ ἀσπάλακες ... πολλοὶ γίγνονται Arist.HA 605^b31, cf. Antig.Mir.10, Ael.NA 17.10, Opp.C.2.612
•como animal inmundo, LXX Le.11.30, Gp.13.7
•en comparación c. un tipo de hormigas indias por su facilidad para horadar, Str.15.1.44.
2 medic. n. de una afección de los ojos, Gal.14.558, cf. ἀσφαλακία, σπαλακία.

• Etimología: v. σπάλαξ