βλίτον
Θεὸν σέβου καὶ πάντα πράξεις εὐθέως (ἐνθέως) → Verehre Gott und alles schaffst du auf der Stell (gotterfüllt) → Verehre Gott, sogleich hast du durchweg Erfolg
English (LSJ)
τό,
A blite, Amaranthus Blitum, Hp.Vict.2.54, 3.75:—written βλῆτον Id.Aff.41, Thphr.HP1.14.2, Dsc.2.117: in pl., Thcopomp.Com.62, Diph.14.
German (Pape)
[Seite 449] τό, Küchengewächs, Melde, Theophr.; Theop. com. Ath. XIV, 649 b u. A.
Greek (Liddell-Scott)
βλίτον: τό, εἶδος φυτοῦ, λάχανόν τι, Θεόπομπ. Κωμ. Φιν. 1, Θεόφρ. Ἱ. Φ. 1. 14, 2· κατὰ πληθ., Δίφιλ. ἐν Ἀπλ. 1.
French (Bailly abrégé)
ου (τό) :
blette, plante.
Étymologie: DELG étym. incertaine.
Spanish (DGE)
-ου, τό
• Alolema(s): βλίτος Sud.
• Prosodia: [-ῐ-]
bot. bledo, blito, Amaranthus blitum L., planta usada en medic. para entonar el cuerpo, Hp.Aff.41, Vict.2.54, 3.75, Gal.12.529, 532, 17(2).303, 18(2).406, usado antes de la bebida de sobremesa νῦν δεῖ περιόντα πέπερι καὶ καρπὸν βλίτου ζητεῖν Antiph.275, gener. considerada insípida y de poco valor, Theopomp.Com.63.1, Diph.14, Thphr.HP 1.14.2, 7.1.2, Plaut.Ps.815, Varro Sat.Men.163, Plin.HN 20.252, Dsc.2.117.
• Etimología: Se postula gener. *μλ-ιτον de la r. *melHu̯- de μύλη, ἀμαλδύνω, etc., en grado ø y c. i ante dental, cf. ai. mrit-syá-ti ‘deshacerse’.
