Χάρις
From LSJ
Οὐ λύσῃς, ὦ ξένε, τόν ἐν τῆ οἰκία φίλον; (Ου λύσης, ω ξένε, τον εν τη οικία φίλον) → Won't you release the friend?
French (Bailly abrégé)
ιτος (ἡ) :
Charis, litt. « la Grâce » :
1 femme d’Héphaïstos;
2 αἱ Χάριτες, les Charites, les Grâces.
Étymologie: χάρις.
English (Autenrieth)
the foregoing personified, as wife of Hephaestus, Il. 18.382.—Pl., Χάριτες, the Graces, handmaids of Aphrodīte, Il. 5.338, Il. 14.267, Il. 17.51, Od. 6.18, Od. 18.194.
